3 września 1939 r. Francja i Wielka Brytania wypowiedziały wojnę Rzeszy Niemieckiej, ale nie podjęły rzeczywistych działań wojennych. Tragiczny los Polski został przypieczętowany 17 września 1939 r., kiedy od wschodu inwazję na Polskę rozpoczął Związek Sowiecki.

Skutkiem wojny były olbrzymie straty ludnościowe i materialne, w tym niepowetowane zniszczenia dóbr kultury. Kraj wyłonił się z niej w innym kształcie terytorialnym, ustrojowym, demograficznym.

Wydaje się, że jakieś fatum ciąży nad polskimi losami. Ale cóż począć? Musimy walczyć, jeżeli chcemy przetrwać. Zupełnie, jak gdyby Stwórca celowo dołożył nam trosk, przepajając nas nieukojoną miłością do ojczyzny, naszego narodu, ziemi i wolności.

Pochylmy się przed Bohaterami II wojny światowej, Polakami, którzy walczyli o wolną i suwerenną Polskę. Za wolność Naszą i Waszą.

Zdawałoby się, że straszliwe - zapewne najstraszliwsze w całej historii ludzkości - doświadczenia XX wieku powinny przynajmniej jedno uświadomić ludziom. To mianowicie, że najgroźniejszym ze złudzeń jest ustępowanie wobec zła, w nadziei iż ustępstwami i kompromisem da się je okiełznać i zatrzymać.

Elegia o chłopcu polskim Krzysztof Kamil Baczyński

Oddzielili cię, syneczku, od snów, co jak motyl drżą,

haftowali ci, syneczku, smutne oczy rudą krwią,

malowali krajobrazy w żółte ściegi pożóg,

wyszywali wisielcami drzew płynące morze.

Wyuczyli cię, syneczku, ziemi twej na pamięć

gdyś jej ścieżki powycinał żelaznymi łzami.

Odchowali cię w ciemności, odkarmili bochnem trwóg,

przemierzyłeś po omacku najwstydliwsze z ludzkich dróg.

I wyszedłeś, jasny synku, z czarną bronią w noc,

i poczułeś, jak się jeży w dźwięku minut — zło.

Zanim padłeś, jeszcze ziemię przeżegnałeś ręką.

Czy to była kula, synku, czy to serce pękło?

Zapraszamy do udziału w uroczystościach.